Ukochani Siostry i Bracia w Chrystusie Panu. Pogrążona w żałobie rodzino zmarłej Zofii.
Liturgia Kościoła, którą aktualnie przeżywamy jest umocnieniem naszej wiary i nadziei na spełnienie się słów Jezusa.
Idę do Ojca, aby przygotować wam miejsce w niebie. W domu Ojca mojego jest mieszkań wiele.
W czterdziestym dniu po zmartwychwstaniu Jezus wstąpił do nieba. I zasiadł po prawicy Ojca. Odchodząc do Ojca dał obietnicę zesłania Ducha Świętego. Wstępując do nieba zapewnił też, że przygotuje w niebie mieszkanie dla nas…
Niedziela wczorajsza – Uroczystość Wniebowstąpienia, jeszcze raz oderwała nas o spraw ziemskich, od problemów codziennego dnia, zatroskania o jedzenie, o ubranie, o pracę, które nas pochłaniają. Przez czterdzieści dni po zmartwychwstaniu, Jezus na różny sposób objawiał rzeczywistość, która czeka nas przejściu przez bramę śmierci. Rozmawia z uczniami. Spożywa z uczniami posiłki. Ustanawia sakrament pokuty. Piotrowi zleca kierowanie Owczarnią Kościoła. Rozmawia i daje wskazania niewiastom. Daje się poznać Marii Magdalenie. Przed wniebowstąpieniem daje nakaz misyjny – głoszenia Ewangelii wszystkim narodom…
Codzienne troski, niedostatki, choroby - mogą przysłaniać rzeczywistość, jaką otwiera przed nami Chrystus.
Liturgia kościoła, przez słowo Boże, przez nasz udział w liturgii, w sposób właściwy stosownie do struktury człowieka cielesno – duchowej, bez odrywania nas od doczesności właściwej żyjącym na ziemi, jednocześnie zanurza nas w rzeczywistość życia wiecznego.
W niezbadanych swoich planach, Bóg stawia nas dzisiaj przed trumną ś.p. Zofii. Rzeczywistość śmierci zawsze jest bolesnym doświadczeniem. Stając przy zmarłym mimo wszystko trudno nam zaakceptować, że oczy, które nas widziały już nigdy nas nie zobaczą, że usta, które tyle słów wypowiadały zamilkły na zawsze. Że ręce które wyciągały się na powitanie, już nigdy nie wyciągną nie przekażą gestu pozdrowienia, życzliwości, uścisku… Że te nogi, które prowadziły zmarłego przez dziesiątki lat, już odmówiły posługi na zawsze… Skończyły się troski o dom, o pole, o to czy starczy na prąd, na opał…
W kontekście wiary, w kontekście zmartwychwstania Jezusa, w kontekście zapowiedzi powtórnego przyjścia, sądu i powszechnego zmartwychwstania, liturgia mówi nam; życie z chwilą śmierci zmienia się ale się nie kończy…
Jeszcze 15 maja ś.p. Zofia cieszyła się życzeniami, jakie składali jej najbliżsi z okazji imienin. Kolejny dzień nie odróżniał się od innych dni. Codzienne zadania, codzienne obowiązki , troski … Gdy nadeszła noc, udała się na spoczynek… i rano już się nie obudziła…
Tak kończy się codzienność a zaczyna wielka tajemnica wieczności… to wielkie doświadczenie staje się kolejnym doświadczeniem w rodzinie, ale także w sąsiedztwie, i dla całej naszej parafii. Te znaki, jakie niesie każdorazowo pogrzeb w parafii, mobilizują do refleksji nad życiem… nad sensem życia, nad ostatecznym powołaniem człowieka…
W sercu człowieka, musi być zachowana równowaga między zatroskaniem o sprawy doczesne, a zatroskaniem o sprawy życia wiecznego. Przez ostatnie tygodnie liturgia Kościoła podtrzymuje tą równowagę przez ukazywanie nam Chrystusa Zmartwychwstałego – bo jest to czas wielkanocny. Ale już za tydzień ten czas wielkanocny się skończy. I wtedy przypomnieniem o naszym powołaniu do życia wiecznego z Bogiem pozostanie niedziela. Daje nam Bóg ten dzień i obwarowuje go przykazaniem – pamiętaj, abyś dzień święty święcił. Niedziela – dzień zmartwychwstania Pańskiego. - oprócz Bożych przykazań mamy przykazania kościelne…
oprócz Bożych przykazań mamy przykazania kościelne…
1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
2. 2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty.
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć Komunię Świętą.
W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
Czy Kościół ma rację, że zobowiązuje wiernych do uczestniczenia we mszy św. Czy ma rację że każe powstrzymać się od prac niekoniecznych. Przecież w niedzielę można zarobić. Przecież w niedzielę można obrobić pole – będzie więcej chleba. Przecież w niedzielę można produkować, kraj stanie się bogatszy…
Tak dzisiaj wielu widzi człowieka, jako niewolnika pracującego coraz więcej za pieniądze, których nie bardzo starcza żeby przeżyć do końca miesiąca. Tak dzisiaj wielu widzi człowieka, jako niewolnika pracy do końca życia, jesteśmy niejako ofiarami takiego sposobu myślenia choćby przez tą ustawę o obowiązku pracy do 67 roku życia…
Czas ziemskiego życia ś.p. Zofii niesie głębokie przesłanie dla nas. Urodziła się w 1929 r. 10 sierpnia w Korzeniowie. Gdy miała 10 lat wybuchła II wojna światowa…
Co to wnosi do naszego rozważania: Wojna II światowa – to Hitler. Jeżeli Hitler – to sposób patrzenia i rozumienia życia ludzkiego – a więc filozofia życia : Bez Boga. A jeżeli bez Boga to także bez przykazań Bożych. To także bez przykazań Bożych. To także bez prawdy o zmartwychwstaniu i życiu wiecznym, to także bez prawdy o powołaniu człowieka do życia i szczęścia wiecznego. To znaczy – liczy się jedynie ludzkie myślenie ludzkie prawo, ludzkie zasady. Tylko według ludzkich praw kształtuje się życie w kraju, czy miedzy narodami. To znaczy, że mocniejszy pod względem militarnym naród jakim były Niemcy, może inne narody likwidować z powierzchni ziemi i czynić ich niewolnikami…
II wojna – to także Stalin i drugi system bez Boga, 30 milionów wymordowanych ludzi. W tym ok. 10 mln żołnierzy radzieckich. Również Stalin w miejsce Boga postawił siebie – człowieka.
Wspominała zmarła Zofia jak na Glinkach, tam skąd brano glinę na cegły, jak tam w II wojnę ukrywali się w tych wyrobiskach w lesie często w błocie… straszne są skutki błędnego myślenia, myślenia w którym zabraknie Boga…
Przeżyła czas rządów komunistycznych – Kolejny system bez Boga, bez perspektywy życia wiecznego. Doczekała się wolnej Polski pod koniec życia, ale też wkraczającej na nowo filozofii życia bez Boga – filozofii liberalizmu. Naczelnej filozofii Unii Europejskiej, do której dołączyła Polska…
Dzisiaj przy trumnie św. pamięci Zofii, która przeżyła systemy bez Boga Hitlera, Stalina, i system komunistyczny… dokąd taki system prowadzi – prowadzi do grobu przy którym kończy się cała egzystencja człowieka… beznadziejność. Zagubienie.
Widzimy w tych systemach bez Boga podstęp szatana, który już w raju wielką godność jak człowiek otrzymał od Boga zaczął przedstawiać jako zdolność do walki z Bogiem, jako zdolność do życia bez liczenia się z przykazaniami Bożymi. Uwiódł szatan człowieka… Bóg nie chciał krzywdy człowieka, dlatego dokonał odkupienia przez Jezusa Chrystusa… i dzisiaj dzieło odkupienia jest źródłem stabilizacji w świecie, dla całej ludzkości, źródłem pokoju i jedności.
Ś. p. Zofia przeżywała skutki wojny. Za pracą wyjechała na ziemie zachodnie. Pracowała w Piławie Górnej, ale postanowiła z mężem wrócić do Korzeniowa. Byli rodzicami - pierwsze dziecko zmarło – syn Zbigniew w 8 miesiącu po urodzeniu zmarł. Troje żyje – oddała się trosce o rodzinę. Wychowała dzieci w duchu religijnym. W ostatnich miesiącach kiedy nie mogła już chodzić do kościoła – od kolędy – poprosiła o komunię na pierwszy piątek… W tym sakramencie w przedziwny sposób rzeczywistość ziemskiego życia przepełnia się rzeczywistością życia Chrystusa zmartwychwstałego, który w eucharystii karmi nas pokarmem dającym życie wieczne… ufamy, że ś.p, Zofia już teraz o wiele więcej rozumie i doświadcza tej rzeczywistości Chrystusa zmartwychwstałego, aniżeli my żyjący na tym świecie.
Bracia i siostry.
Trwamy na modlitwie rozważając te wielkie prawdy. Przez najbliższy tydzień podejmujemy modlitwę na wzór Apostołów, którzy oczekiwali w Wieczerniku na zstąpienie Ducha Świętego. W najbliższą niedzielę będziemy przeżywać Zesłanie Ducha Świętego w liturgii Kościoła.
Duch święty jest nam dany, abyśmy nie pobłądzili w myśleniu i patrzeniu na ziemskie życie, żebyśmy w całej prawdzie poznawali życie. Dlatego z wdzięcznością wobec Boga przyjmujmy objawione nam prawdy wiary. Z wdzięcznością przyjmujmy posługę Kościoła, który nazywamy sakramentem Zbawienia. Kościoła, na który trzeba nam uczyć się patrzeć jako na nasz dom. Amen.
Uczniowie systematycznie korzystali z katechizacji w szkole, w latach przygotowania do egzaminu. Nadto uczestniczyli w comiesięcznych spotkaniach – nabożeństwach organizowanych w parafii. W przygotowanie uczniów do egzaminu przez ostatnie dwa lata włączyli się rodzice, w znacznym stopniu zgłębiając w domu z dziećmi prawdy katechizmowe, zawarte w „Katechizmie Bierzmowanych”.
Poziom wiadomości katechizmowych uczniów jest zróżnicowany, a uzależniony od indywidualnych zdolności, uwarunkowań rodzinnych w jakich uczeń żyje, jak też od zdrowia, którego stan decyduje o uczęszczaniu do szkoły.
Wszyscy uczniowie – stosownie do swoich możliwości, gorliwie przygotowywali się do egzaminu.
Uczniów egzaminował Ks. Roman Woźny.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Wyznanie Wiary... 10 przykazań Bożych... Przykazania Kościelne... Główne Prawdy Wiary... Sakramenty Święte... Grzechy Główne... Przykazanie Miłości... Znak Krzyża Św. ... Stacje Drogi Krzyżowej...
1. Co to znaczy, że człowiek jest ISTOTĄ RELIGIJNĄ? (poszukuje Boga przez wiarę, modlitwę, ofiary).
2. W jaki sposób człowiek może odkryć ISTNIENIE BOGA? (świat, osoba ludzka).
3. Co to jest OBJAWIENIE – z jakich składa się etapów? (prawdy przekazane człowiekowi przez Boga - Przymierze z Noem, powołanie Abrahama, Przymierze na Synaju, Osoba Chrystusa)
4. PISMO ŚWIĘTE – kiedy powstało, autorzy, podział na Stary i Nowy Testament, interpretacja. (Słowo Boga do człowieka – autorzy Bóg i człowiek).
5. Co nazywamy TRADYCJĄ? (żywy przekaz Objawienia).
6. Co to jest URZĄD NAUCZYCIELSKI KOŚCIOŁA i jakie jest Jego zadanie? (Biskupi w łączności z Papieżem definiuje prawdy wiary zawarte w Objawieniu i wyjaśnia Słowo Boże).
7. Czym jest WIARA (uznanie prawdy objawionej przez Boga, zaufanie Bogu).
8. Dlaczego WIARA nie jest prywatną sprawą człowieka? (otrzymujemy wiarę od innych i mamy ją innym przekazywać)
9. Co oznacza Imię JEZUS CHRYSTUS? (Bóg zbawia; Mesjasz; Namaszczony).
10.Kim jest DUCH ŚWIĘTY? (trzecia Osoba Trójcy Świętej).
11.Wymień symbole DUCHA ŚWIĘTEGO. (woda, namaszczenie, ogień, obłok i światło, pieczęć, gołębica).
12.Jakie są nazwy i symbole KOŚCIOŁA (zgromadzenie liturgiczne, wspólnota wiernych, owczarnia, rola Boża, Boża Budowla, Matka).
13.Wymień znaki sakramentalne CHRZTU. (woda- obmycie, biała szata- nowy człowiek, zapalona świeca- symbol Chrystusa, nadanie imienia – człowiek staje się dzieckiem Boga).
14.Jak jest określana EUCHARYSTIA i co te nazwy oznaczają? Eucharystia-dziękczynienie składane Bogu za stworzenie, odkupienie i uświęcenie, Wieczerza Pańska- Pamiątka Ostatniej Wieczerzy Chrystusa z uczniami i zapowiedź „uczty godów Baranka”, Łamanie Chleba- Pan Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy błogosławił, łamał i dawał uczniom chleb, Najświętsza Ofiara- ponieważ uobecnia ofiarę Chrystusa, Komunia- przez ten sakrament łączymy się z Chrystusem, Msza Św.- liturgia kończy się posłaniem wiernych (missio), aby pełnili wolę Bożą w codziennym życiu.
15.Jakie są owoce KOMUNII ŚWIĘTEJ? (pogłębia przyjaźń z Chrystusem, jako pokarm duszy podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie; chroni przed grzechem; gładzi grzechy powszednie; daje życie wieczne).
16.Czym jest SAKRAMENT POKUTY – wymień 5 warunków tego sakramentu. (Wyznanie grzechów, aby pojednać się z Bogiem, rachunek sumienia, żal za grzechy, postanowienie poprawy, wyznanie grzechów, zadość uczynienie Bogu i bliźniemu).
17.Co to jest GRZECH, jakie są rodzaje grzechów? (świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub Kościelnych, grzechy ciężkie śmiertelne, lekkie i powszednie).
1. Co to jest BIERZMOWANIE? (sakrament, w którym Duch święty umacnia chrześcijanina, aby swoją wiarę mężnie wyznawał, bronił i według niej żył).
2. Po co do bierzmowania wybieramy NOWE IMIĘ? (aby nowy patron z pośród świętych był dla nas wzorem i wstawiał się za nami do Boga).
3. Kto może być ŚWIADKIEM BIERZMOWANIA i jakie są jego zadania? (człowiek już bierzmowany i żyjący zgodnie z wiarą, w czasie bierzmowania kładzie prawą rękę na prawym ramieniu bierzmowanego, ma służyć radą i pomocą).
4. Wymień DARY DUCHA ŚWIĘTEGO. (rozum, mądrość, rada, umiejętność, męstwo, pobożność, bojaźń Boża).
5. Jakie są SKUTKI BIERZMOWANIA? (ściślejsze zjednoczenie z Chrystusem, pomnaża Dary Ducha Św., pogłębia więź z Kościołem, udziela mocy Ducha Św. aby być świadkiem Chrystusa, szerzyć i bronić wiarę, wyznawać Chrystusa, nie wstydzić się KRZYŻA).
6. Co oznacza NAMASZCZENIE podczas Bierzmowania? (znamię- pieczęć- przynależność do Chrystusa i Ducha Św.).
W tym roku Dzień Matki przypadł w sobotę. Trudność zgromadzenia MATEK z dziećmi w tyn dniu w szkole, wypadło zorganizować życzenia dla Mam w kościele. Owszem - centralną chwilą była Msza św. w intencji MATEK. Pani Katechetka Ania i pani Wiesia przygotowały krótki scenariusz o Matce i dla Matek. Po wykonaniu scenariusza słowno - muzycznego dzieci złożyły mamom kwiaty i życzenia.
Była cicha i piękna jak wiosna,
żyła prosto, zwyczajnie, jak my.
Drogie dzieci! Te słowa piosenki mówią o Matce Najświętszej. Była cicha i piękna jak wiosna.
Rozważając o Matce Najświętszej, dzisiaj chcemy rozważanie to, podarować w prezencie, naszym MAMOM, w Dniu Matki.
WIOSNA – dzisiaj, po kilku tygodniach wiosennych dni, wyliczymy z własnej obserwacji, jak z nastaniem wiosny - drzewa rozwinęły listki, jak zaczęły rozkwitać kwiatuszki najpierw przy kanałach – bo tan najwięcej wilgoci, potem na łąkach, a niedługo potem zakwitły jabłonie, czereśnie, śliwy i grusze.
Zaczęły kwitnąć bzy, kalina i coraz więcej kwiatków w ogródkach.
Na grządkach zaczęły z małych nasionek wyrastać, marchewka, pietruszka, rzodkiewka. Teraz zakwitły kasztany i akacje, dając dla pszczółek pokarm i smaczny miód…
Wiosna zapowiada, co nam przyniesie lato i jesień, wzrastające na wiosnę żyto, pszenica, na koniec lata przyniesie w dorodnych kłosach zboże na chleb. Kwitnące drzewa przyniosą w jesieni smaczne jabłka, wiśnie, śliwy i grusze…
Z pól zbierzemy ziemniaki, marchewkę, pomidory i inne warzywa, które przechowamy do spożycia na zimę…
Podobna do wiosny, przez swoje życie była Matka Pana Jezusa.
Najpierw wysłuchała Archanioła Gabriela, który posłany przez Boga zwiastował Maryji, że wybrana została na Matkę Zbawiciela. Maryja czekała na Zbawiciela, a kiedy dowiedziała się, że ona została wybrana na Jego MATKĘ, przyjęła z radością tę wiadomość i powiedziała Bogu: Oto ja służebnica Pana mojego, niech mi się stanie według słowa Twego.
I tak została Matką Jezusa. A wszystko działo się w Nazarecie, tak cicho i pięknie jak na wiosnę z dnia na dzień niepostrzeżenie, a Pan Jezus wzrastał.
Z chłopca stał się młodzieńcem, a potem mężczyzną. Opuścił dom swojej Mamy i poszedł nauczać ludzi i głosić Dorą Nowinę o Królestwie Bożym…
Nasze Mamy podobnie jak Maryja – zasłuchane były co powie do nich Pan Bóg. I kiedyś usłyszały, żeby założyły rodziny. A potem, żeby były mamami dla nas. Pan Bóg dla mamy dał tatę. Bo nie ma mamy bez taty, chociaż mama to nie to samo co tato.
Kiedy przyszliście na świat, dla mamy i tatusia zaświeciło słoneczko w domu. Nowe dni zajaśniały, jak w Betlejem, kiedy narodził się Jezus. I przychodzili do domu wasze ciocie i wujkowie, sąsiadki i sąsiedzi jak do Betlejem pasterze i mędrcy i cieszyli się, i rozpowiadali w koło, że przyszliście na świat…
Matka, która wszystko rozumie,
sercem ogarnia każdego z nas.
Matka zobaczyć dobro w nas umie,
Ona jest z nami w każdy czas.
Tak śpiewamy o Matce Bożej. Maryja – Matka Boża, cieszyła się z ubogiej stajenki, gdzie się Jezus urodził. Smuciła się, gdy usłyszała o zamiarach Heroda, który chciał zabić Jezusa.
Chroni Jezusa i z Józefem ucieka za granicę kraju, aż do Egiptu. Tam żyje pośród obcych ludzi, ale Jezusowi zapewnia bezpieczeństwo. Razem z Józefem pracują za granicą, aby Jezusa ubrać i wyżywić, aby mieli gdzie zamieszkać.
Nasze mamy naśladują Matkę Bożą. Są z nami w każdy czas. Rano mówią z nami pacierz, gdy trzeba wybrać się do szkoły, przygotowują śniadanie, sprawdzają czy zeszyty znalazły się w tornistrze… młodsze dzieci oprowadzają do szkoły. Znają na pamięć rozkład lekcji, tak jak pani nauczycielka, żeby na czas przyjść i zabrać nas do domu… Czekają na dobre oceny z ćwiczeń, z odpowiedzi, z wypracowań, jakie macie do zrobienia… i cieszą się z radosnej oceny – kiedy jest radosna ocena? … a kiedy wpadnie ocena smutna, pomagają, aby znalazła się na nowo ocena radosna, i wtedy mama też jest radosna.
Nasza mama jest z nami w każdy czas jak Maryja z Jezusem….
Dzisiaj światu potrzeba dobroci,
by niepokój zwyciężyć i zło.
Trzeba ciepła, co życie ozłoci,
trzeba Boga, więc ludziom
nieśmy Go, tak jak Ona. Drogie dzieci – wasze mamy wspominają teraz, że swoją miłość do was można było zobaczyć - i dzisiaj też to widać - gdy was prowadziły do kościoła. Pokazywały w kościele chrzcielnice, przy której was ochrzcił ksiądz. Pokazywały tabernakulum i uczyły was, że tu mieszka Pan Jezus. Tu uczyły was przeżegnać się – w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Sami widzicie, jak to dobrze, że jest Dzień Mamy, bo o tylu sprawach zapominamy w inne dni, a w tym dniu, tyle ciepła i dobroci, aż szkoda, że tylko jeden dzień nazywa się Dzień Mamy…
Bo - Dzisiaj światu potrzeba dobroci,
by niepokój zwyciężyć i zło.
Trzeba ciepła, co życie ozłoci …
Amen.
W sobotę założony został telewizor do potrzeb liturgii w kościele. W Uroczystość Zesłania Ducha Świętego był uzyty po raz pierwszy. Urządzenie założył Radiotelemechanik Andrzej Wróbel z Gromnika.
Kak270512ZesłDuchaŚw
Ukochani Siostry i bracia.
Przez ostatnie dziewięć dni z całym Kościołem także nasza parafia odprawialiśmy nowennę do Ducha Świętego, przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego.
Dzisiaj świętujemy oczekiwaną i omodloną Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
Dziewięć dni przygotowania i omodlenia, bo jak inaczej można zbliżyć się do tajemnicy Ducha Świętego. Tajemnicy Boga w trzeciej osobie Bożej.
Bóg Ojciec
Syn Boży
I Ducha Święty.
Święty Ireneusz chcąc zobrazować tajemnicę Ducha Świętego jako trzeciej osoby Bożej mówił, że Bóg ma dwie ręce: Pierwszą widzialną, którą jest Chrystus
I drugą niewidzialną, którą jest Duch Święty.
Przez zmartwychwstanie Bóg Ojciec dotknął nas swą jedną ręką – w Synu. Przez Zesłanie Ducha Świętego dotknął drugą ręką i wylał na Kościół i na nas pełnię darów.
Zechciał Bóg w trójcy Jedyny udzielić się swojemu stworzeniu – jakim jest człowiek. Zamieszkuje w nas przez łaskę uświęcającą. Przez sakramenty Święte. Przeżywamy z Bogiem każdy dzień. Jednocześnie Bóg, który jest nieogarniony, dla naszego umysłu, umysłu o ograniczonych możliwościach poznawczych, ten nieogarniony Bóg pozostaje tajemnicą. Tak wielką tajemnicą, że możemy uczestniczyć w niej uczestniczyć najpełniej przez wiarę naszą, która także jest darem od Boga dla nas.
Wielkim uczył Bóg człowieka, daje się poznać człowiekowi jednak w ty poznaniu zawsze pozostanie nieogarniony przez umysł ludzki.
Tak też jest z tajemnicą Ducha Świętego.
Odwieczny, towarzyszący swoją mocą w stwarzaniu świata i wszechświata. Napełniający swoją mocą Jezusa Chrystusa, który przywrócił ludziom utraconą jedność z Bogiem.
Duch Święty udzielający się Apostołom i Kościołowi, który Jezus pozostawił na ziemi, aby zbawić każdego człowieka…
Mocą Ducha Świętego będziemy wskrzeszeni do życia w ciele uwielbionym..
Gdy dotykamy tych wielkich tajemnic – musimy to nasze spotkanie z Duchem Świętym w dzisiejszą Uroczystość zaliczyć do naszych rozważań niedokończonych, które muszą powracać, które, będziemy coraz to od innej strony oglądać i medytować, aby nieustannie czerpać z mocy Ducha Świętego na co dzień, do naszego życia….
Tajemnicę działania Ducha Świętego łatwiej sobie uświadomić, gdy działanie Mocy Ducha Świętego zbierzemy z dostępnego naszemu umysłowi okresu czasu: współczesna nauka oblicza, że obecna faza istnienia wszechświata wynosi ponad 13 miliardów lat. Rozpiętość wszechświata zaś oblicza się na około 92 miliardy lat świetlnych. Czy zdołamy ogarnąć taki wymiar czasowy i przestrzenny – są przed nami .
Jeżeli mówimy boskim darze jakim jest Duch święty – myślimy o świętych i to nie tylko kanonizowanych, popadamy w podziw nad różnorodnością darów, które prowadzą do świętości, dla każdego inny dar, jakaż to różnorodność, jakie bogactwo…. Jeżeli tylko człowiek ze swojej strony wyrazi zgodę na działanie Ducha Świętego w nas…. Jak Maryja – i pozwoli w sobie działać, a jeszcze więcej – współpracować z Duchem świętym….
Liturgia Kościoła – liturgia słowa - na dzień dzisiejszy ukazuje grupę Apostołów oczekujących wraz z Maryją na Zesłanie Ducha Świętego… Kilkanaście osób, zalęknionych, zamykających się z obawy przed prześladowaniem… poddali się działaniu Ducha Świętego… i tak jak wszechświat, który ciągle się rozszerza, podobnie z kościołem na świecie … Trwa i rozszerza się. Ważne, żeby stać się żywym członkiem Kościoła, ważne, żeby zaczerpnąć z darów Ducha Świętego i współpracować z Jego darami, ważne żeby każdy z nas osobiście podjął styl życia prowadzący do świętości – o to prośmy dzisiaj Ducha Świętego … Amen.