02.09.2013 - poniedziałek; rozpoczęcie roku szkolnego i katechetycznego; Rok 2013/2014.
Ktoś wyliczył (Internet), że - Uczniowie mają przed sobą 187 dni nauki i aż 103 dni wolne, a rok szkolny zakończy się rozdaniem świadectw 27 czerwca 2014 r. (Można sprawdzić czy to prawda).
Wielu uczniów z utęsknieniem oczekiwało rozpoczęcia roku szkolnego. Jak wielkim skarbem jest szkoła stwierdzają misjonarze, którzy docierają do różnych regionów w świecie, gdzie dzieci nie umieją ani pisać, ani czytać.... Smutna prawda, ale tak jest.
Traktujmy czas nauki w szkole jako wielki Boży dar dla nas... Dla uczniów, dla rodziców, dla Ojczyzny naszej.... Nie zmarnujmy żadnej lekcji... Tylko nasi wrogowie życzą nam, i dążą do tego, abyśmy jak najmniej umieli....
02.09.2013 - rozpoczął się nowy rok szkolny i katechetyczny Mszą świętą. Po Mszy uczniowie spotkali się w szkole, gdzie otrzymali plan lekcji na nastęne dni. Zapoznali się z przydzielonymi im salami oraz ze swoimi wychowawcami.
Zwykle znajdą sie chętni do Liturgii Słowa...
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Nie chcemy, bracia, waszego trwania w niewiedzy co do tych, którzy umierają, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei. Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych, którzy umarli w Jezusie, Bóg wyprowadzi wraz z Nim.
To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my, żywi, pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli. Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem. Przeto wzajemnie się pocieszajcie tymi słowami!
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.
Wielki jest Pan, godzien wielkiej chwały, *
budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *
Pan zaś stworzył niebiosa.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.
Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według swej prawdy.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Duch Pański spoczywa na Mnie,
posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę.
EWANGELIA
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza.
Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski od Pana». Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli».
A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?».
Wtedy rzekł do nich: «Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: „Lekarzu, ulecz samego siebie”; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co się wydarzyło, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum».
I dodał: «Zaprawdę powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę mówię wam: wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman».
Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić.
On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się.
Oto słowo Pańskie.
Z nowym rokiem szkolnym…
Skupmy uwagę, bo za chwilę będzie zagadka.
Jest rok kalendarzowy, jest rok liturgiczny, jest rok szkolny, rok… jaki jeszcze może być rok?
ROK WIARY. Rok Chopinowski (2010); Rok Maksymiliana Marii Kolbego (2011)…
Chociaż wszędzie powtarza się słowo rok, to za każdym razem posiada inne znaczenie. Rok kalendarzowy określa czas, jaki potrzebuje Ziemia, aby obiegnąć w koło Słońca - 365 dni. W roku liturgicznym nie liczymy dni, ale rozważamy wydarzenia z życia Pana Jezusa, sięgając zapowiedzi przyjścia na świat Zbawiciela, Zwiastowanie NMPannie, Narodzenie i życie Jezusa, aż po śmierć na krzyżu, potem zmartwychwstanie aż po Zesłanie Ducha Świętego.
Rok szkolny liczy 10 miesięcy – nazywa się tak stąd, że przez 10 miesięcy uczniowie uczęszczają do szkoły, a w dwu miesiącach najbardziej gorących, choćby jak było tego lata, kiedy każdy z nas zmęczony jest przez gorące słońce, są dni wakacyjne.
Rok Wiary, nie powtarza się, tak jak rok kalendarzowy od nowa, ale jest jeden w dziejach Kościoła, akurat my ten rok przeżywamy, dla rozważenia prawdy o naszym życiu danym nam od Boga, o śmierci i naszym powołaniu do zmartwychwstania i życia wiecznego, Tak jak Pan Jezus zmartwychwstał, i my zmartwychwstaniemy.
W roku Chopinowskim - kilka lat, jak przeżywaliśmy taki rok, poświęcony był muzyce. Wielu ludzi na świecie zachwyca się pięknem muzyki Chopina, utworami, które napisał i dla zainteresowania świata tą muzyką i uczczenia talentu muzycznego Chopina, ustanowiono Rok Chopinowski.
Jeszcze inne wartości – a mianowicie wielką miłość do drugiego człowieka, rozważaliśmy w Roku Maksymiliana Marii Kolbego. Maksymilian Kolbe w Oświęcimiu, w obozie koncentracyjnym, ratuje życie współwięźnia, zgłaszając się w jego miejsce, na śmierć w bunkrze głodowym, aby tylko więzień Franciszek Gajowniczek, tak się nazywał, mógł wrócić do dzieci i żony.
Zwróćmy uwagę, że dzisiaj przeżywamy i rok kalendarzowy i rok liturgiczny i rok szkolny, który rozpoczynamy, nie w styczniu, ale we wrześniu. I przeżywamy Rok Wiary. Wszystko równolegle.
Wielu z nas wysłuchało wczoraj listu Episkopatu Polski, kardynałów i biskupów, jaki skierowali do nas – ludzi wierzących. W nawiązaniu do roku szkolnego, mówią nie tylko o uczniach.
Często, kiedy słyszymy SZKOŁA to myślimy o uczniach, a tymczasem biskupi myśląc o szkole - zwracają się do wszystkich środowisk wychowawczych – to znaczy do: rodziców, duszpasterzy, nauczycieli i wychowawców, do osób odpowiedzialnych za kształt edukacji, do samorządowców i wszystkich ludzi dobrej woli, którym zależy na wychowaniu przyszłych pokoleń Polaków.
W ten sposób – drogie dzieci – biskupi zwracają uwagę, jak wiele środowisk, jak wielu ludzi odpowiedzialnych jest nie tylko za przekazywanie wiedzy, ale na pierwszym miejscu za wychowanie i za wartości chrześcijańskie, którymi żyjemy na co dzień.
Nasza szkoła gromadzi dzieci z rodzin wierzących i nauczyciele wszyscy są ludźmi wierzącymi w Boga.
Stąd mówimy o roku szkolnym i katechetycznym równolegle, to znaczy nie tylko zdobywać wiedzę w zakresie nauk przyrodniczych ale i w zakresie wartości i prawd religijnych, wedle których chcemy kształtować nasze życie i wykorzystywać w ten sposób zdobytą wiedzę. To znaczy, kierować się prawami jakie Bóg - dawca życia i Stworzyciel świata wyznaczył i ustanowił dla naszego szczęścia.
Stąd biskupi kierują do nauczycieli takie słowa: Jak zawsze w wychowywaniu do wartości rolę nie do przecenienia pełnią sami wychowawcy. Będąc przykładem i wzorem dla swoich uczniów, muszą być świadomi, że własnym życiem prezentują określony świat wartości. Nauczyciel i wychowawca nie może być neutralny. Nie powinien więc zagubić właściwej hierarchii wartości zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Musi być świadkiem wartości, które wyznaje.
Stąd do rodziców waszych biskupi kierują takie słowa:
apelujemy do rodziców: czuwajcie nad tym, co szkoła przekazuje waszym dzieciom! Przypominamy, że bez zgody rodziców szkoła nie może realizować programu wychowawczego ani pozwalać na nauczanie przedmiotów, których treści są sprzeczne z ich przekonaniami lub wprost demoralizujące. Prawo oświatowe mówi wyraźnie o konieczności respektowania przez szkołę publiczną chrześcijańskiego systemu wartości (por. Ustawa o systemie oświaty – preambuła). Powierzając swoje dziecko szkole, rodzice nie powinni zgodzić się na edukację, która byłaby sprzeczna z ich przekonaniami i wyznawanymi wartościami.
Dlaczego takie słowa? Bo są osoby niewierzące, wyznające inne wartości, nie chrześcijańskie i wedle swoich poglądów chcą układać program nauczania, który może prowadzić do złego wychowania dzieci i młodzieży.
Jakie to są zagrożenia? Życie pokazuje, że obecnie wychowanie skierowane jest przede wszystkim na wartości praktyczne, materialne i sprawiające przyjemność.
Taki styl życia narzucają osoby, które życie postrzegają jedynie w wymiarze ziemskim. Nie przyjmują za prawdę zmartwychwstania Pana Jezusa, nie przyjmują prawdy o naszym zmartwychwstaniu i o życiu wiecznym i szczęściu wiecznym z Bogiem.
Do wartości religijnych zaliczmy rodzinę. Rodzinę ustanowił Bóg. Do założenia rodziny powołuje Bóg mężczyznę i kobietę. W rodzinie kształtują się ważne postawy życiowe.
Biskupi przypominają o tych wartościach – pisząc w liscie: Codzienne bycie razem w rodzinie uczy … wzajemnego zrozumienia, zaufania, ofiarnej miłości i prawdziwej przyjaźni. Wspólne przebywanie kształtuje ponadto postawę służby i dobroci gotowej na dzielenie się radością, a jednocześnie odpornej na trudne problemy i emocje.
Tak więc drodzy uczniowie rozpoczynajcie ten nowy rok szkolny ze świadomością, że jest dużo ludzi zatroskanych o wasze kształcenie i wychowanie. Drodzy Rodzice, Wychowawcy i Nauczyciele – bądźmy świadomi wielkiego dziedzictwa, w którym mamy udział, przez związek z Jezusem Chrystusem naszym Odkupicielem…
Wczoraj na akademii w lesie uczniowie występujący na scenie wołali wspominając tragedię II wojny światowej, tych, którzy odrzucili przykazania Boże, którzy odrzucili wartości religijne, którzy odrzucili przykazanie miłości bliźniego i zamiast pomocnej dłoni wyciągali pistolet, wyciągali karabin i zabijali i rozstrzeliwali i siali śmierć i zniszczenie.
Uczniowie, wspominali także tych, którzy bronili życia opartego na zasadach chrześcijańskich, a którzy płacili za tą obronę cenę jaką jest ofiara z życia :
Wołali słowami wiersza p.t. „Grób Nieznanego Żołnierza”
„Wojny już nigdy więcej. Nigdy więcej!”
Jak zauważyliśmy rok szkolny wypada nam przeżywać równolegle z rokiem wiary, dlatego biskupi podkreślają:
Wyznawanie wiary przejawia się w odważnym i mężnym stawaniu w obronie wartości z niej wypływających. Chodzi o obronę wartości chrześcijańskich, coraz częściej eliminowanych z życia publicznego, a zwłaszcza chrześcijańskiej wizji miłości, małżeństwa i rodziny.
Niech ta świadomość towarzyszy nam w pracy dydaktyczno wychowawczej. Abyśmy się nigdy nie rozminęli z nauczaniem Jezusa, jak to miało miejsce dwa tysiące lat temu w Nazarecie, o czym przypomniała nam dzisiejsza Ewangelia. Amen.
Cóż Ci, Jezu, damy za Twych łask strumienie?
Z serca Ci składamy korne dziękczynienie.
Panie nasz, króluj nam Boże nasz, króluj nam
Poprzez wieczny czas króluj, Jezu, nam.
W serca Twego ranie, o, serc naszych Królu,
Pokój i wytrwanie, ukojenie w bólu.
Panie nasz, króluj nam Boże nasz, króluj nam
Poprzez wieczny czas króluj, Jezu, nam.
Ty nas wspieraj w znoju, strzeż przez życie całe,
Byśmy w serc pokoju Twą wielbili chwałę.
Panie nasz, króluj nam Boże nasz, króluj nam
Poprzez wieczny czas króluj, Jezu, nam.
Błękitne rozwińmy sztandary
Błękitne rozwińmy sztandary,
Czas strząsnąć zwątpienia już pleśń.
Niech w sercach zagorze znicz wiary,
I gromka niech ozwie się pieśń.
Spod znaku Maryi rycerski my huf,
Błogosław nam Chryste na bój.
Stajemy, jak ojce, by służyć Ci znów.
My Polska, my naród, lud Twój!
Już świta, już grają pobudki,
Już Jezus przybliża się k`nam.
Żyj święta radości, precz smutki,
Pan idzie i pierzcha w cień kłam.
Pan idzie słoneczność rozlewa się w krąg,
Pan idzie na świata siąść tron.
Drży szatan, wysuwa mu berło się z rąk,
Słyszycie? Zwycięstwa gra dzwon!
O Bogarodzico, Dziewico,
Tchnij siłę w Maryjny ten zew.
Z otwartą stajemy przyłbicą,
I serca Ci niesiem i krew.
Siać miłość będziemy, wśród burzy i słot,
W zwycięski Ty powiedź nas szlak,
A gdy nam tchu będzie i mocy już brak,
Do nieba pokieruj nasz lot.
Równolegle z uczniami ZSP w Korzeniowie katechezę rozpoczynaja dzieci przedszkole - czterolatki. Dzisia rodzice przyprowadzili czwórkę. Może następna czwórka jeszcze dojdzie. Dzieci otrzymały ćwiczenia - pomoce, które bedziemy wykorzystywać w czasie spotkań na katechezie.
