Korzeniów przez setki lat należał do parafii Przecław. Stąd silne więzy, między innymi przez pochówki na cmentarzu w Przecławiu. Choć parafia w Korzeniowie będzie mieć niedługo 30 lat, wciąż i jeszcze przez dziesiątki lat, rodziny, które mają dziadów i pradziadów pochowanych w Przecławiu, tam będą zdążać w dniu Wszystkich Świętych, w Dniu Zadusznym, czy w dni listopadowe.
Aby uszanować te więzy, a jednocześnie, aby pomodlić się również za tych, którzy spoczywają już w Korzeniowie, nabożeństwo pokutne, z modlitwą za duszami w czyśćcu cierpiącymi, odbywa się w dniu 1 listopada po sumie i kończy się około godziny 12.00. Tak więc popołudnie pozostaje na odwiedziny na grobach w Przecławiu, a także - choć dużo mniej - w Nagoszynie, gdzie niektóre rodziny związane zwykle więzami rodzinnymi z Nagoszynem, swoich bliskich tam pochowali…
W tej relacji ukazujemy przebieg modłów w Korzeniowie.
Suma, godz. 9.30. Licznie zgromadzeni wierni. Przepiękna pogoda służy szybkiemu przemieszczaniu się samochodami. W żadnym roku, nie było tylu pojazdów. Wolne miejsca zarówno od strony cmentarza historycznego, jak i od strony cmentarza grzebalnego były zastawione samochodami.
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: «Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego». I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela.
Potem ujrzałem wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie Bogu naszemu, Zasiadającemu na tronie, i Barankowi».
A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicze swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, mówiąc: «Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen!»
A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: «Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?» I powiedziałem do niego: «Panie, ty wiesz». I rzekł do mnie: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku, i opłukali swe szaty, i wybielili je we krwi Baranka».
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Oto lud wierny, szukający Boga.
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.
Oto lud wierny, szukający Boga.
Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
który nie skłonił swej duszy ku marnościom.
Oto lud wierny, szukający Boga.
On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, co Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Oto lud wierny, szukający Boga.
DRUGIE CZYTANIE
Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła
Najmilsi:
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim jaki jest.
Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy jesteście utrudzeni i obciążeni,
a Ja was pokrzepię.
Alleluja, Alleluja, Alleluja
EWANGELIA
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».
Oto słowo Pańskie.
Ukochani Siostry i bracia
Stajemy dzisiaj aby świętować tajemnicę wielką, jaką jest NIEBO. Rzeczywistość NIEBA jest tajemnicą radosną – ponieważ w NIEBIE zamieszkuje Bóg, ale z Bogiem zamieszkuje też i człowiek. Prawdę tę przypomina nam dzisiejsza Uroczystość; UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH.
Każdy z nas, kto dobrze przeżył miesiąc październik, kto te dni wypełnił modlitwą różańcową jest dzisiaj do głębi usposobiony do radowania się ze wspólnotą Świętych, którzy osiągnęli NIEBO.
Różaniec jest przewodnikiem na drodze prowadzącej do nieba. Pierwszą z ludzi, która ukazuje nam rzeczywistość nieba jest Matka Najświętsza - Maryja…
Zapowiadana i oczekiwana w Starym Testamencie – Matka Zbawiciela, na kartach Nowego Testamentu daje się nam poznać w dniu Zwiastowania. Chwila decydująca, bo od jej decyzji – przyjęcia woli Boga rozpoczyna się historia wcielenia Syna Bożego. Niech mi się stanie według słowa Twego.
Ten moment rozpoznania woli Bożej i wyrażenie zgody na współpracę z Bogiem zawsze leży u podstaw wielkości człowieka mężczyzny jak i kobiety. To jest istotne. Warunki zewnętrzne sprzyjające w realizacji powołania, czy przeciwności – są rzeczą drugorzędną.
Maryja rodzi w stajni. Ucieka przed Herodem. Pierwsze lata życia - jej dziecko przeżywa w Egipcie z dala od rodziny i ojczyzny. Ubogie życie po powrocie do Nazaretu
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła – powie do Maryi Elżbieta; Mędrcy oprócz złota przyniosą mirrę – jeszcze dziecię w kołysce – a już zapowiedź śmierci…; Symeon uwielbia Boga za Zbawiciela świata którego bierze od Maryi na swoje ręce – a zaraz dodaje proroctwo – o mieczu boleści, który przeszyje serce matczyne ---
To ma być droga do świętości ? – zapytasz słuchaczu; czy dla świętych nie powinna być łatwiejsza droga prowadząca do nieba? Przecież my często myślimy o świętych, że aniołowie kładli przed nimi dywany, żeby nie potknęli się na żadnej przeszkodzie, że może oddychali lepszym powietrzem niż inni grzesznicy…
A to dopiero radosne tajemnice: 12 letni Jezus odpowiada matce – nie wiedzieliście, że powinienem być w sprawach Ojca mojego? …
Droga Maryi do świętości prowadziła przez tajemnice bolesne. Kiedy mówimy że Maryja jest współodkupicielką – to słucha się o tym z lekką zazdrością – czy ja nie mógłbym stanąć na miejscu Maryi, aby pomagać Jezusowi w odkupieniu ludzkości… ?
Ale kiedy tak na serio uświadamiamy sobie na czym ta współpraca Maryi polegała, ile trzeba było przeżyć, żeby w czasie drogi krzyżowej spotkać się wzrokiem z wyczerpującym się z ostatków sił Jezusem. Ile trzeba było przeżyć, żeby pozostać pod krzyżem Jezusa, podczas gdy apostołowie, uczniowie Jezusa oprócz Jana pouciekali zatrwożeni ogromem cierpień Jezusa… - dopiero wtedy budzi się refleksja, czy nas byłoby stać na takie przeżycia… Wiedzą dobrze matki, które przeżyły śmierć swojego dziecka, jakie to jest przeżycie… A przecież zdjęte ciało Jezusa z krzyża, martwe ciało złożono w ręce, złożono na łonie Najświętszej Maryi Panny. Maryja wraz z niewiastami zanosi ciało Swojego syna do grobu w pobliżu Golgoty…
I dopiero przychodzą tajemnice Chwalebne: Udział Maryi w tajemnicy spotkania ze zmartwychwstałym Jezusem, we Wniebowstąpieniu i Zesłaniu Ducha Świętego.
Po dopełnieniu się tych tajemnic w życiu Maryi przyszedł czas na pożegnanie z tym światem – wielu malarzy Ikon ten moment przejścia z życia ziemskiego do wieczności nazywa ZAŚNIĘCIEM. Maryja z ciałem i duszą zostaje wzięta do nieba, pierwsza z ludzi uczestniczy w pełni odkupienia, jakiego dokonał nasz Zbawiciel, ale przecież Jej Syn – Jezus Chrystus.
Dla wszystkich ludzi rzeczywistość uczestnictwa z ciałem i duszą w NIEBIE jest w planach Bożych wyznaczone na Dzień Ostateczny – na dzień powtórnego przyjścia na świat Jezusa Chrystusa.
Dzień ten opisuje Święty Jan w Objawieniu jakie zostało mu dane przez Boga: Potem ujrzałem wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie Bogu naszemu, Zasiadającemu na tronie, i Barankowi».
Ta wielkość człowieka płynąca ze zjednoczenia z Bogiem dla chrześcijanina rozpoczyna się już tu na ziemi, kiedy zostaje wyposażony w skarb Bożej łaski i miłości, skarb, który czyni nas dzieckiem Bożym i daje nam klucz do nieba, klucz niezwykły zwany ośmiu błogosławieństwami.
Błogosławieni ubodzy w duchu, którzy się smucą, cisi, Błogosławieni miłosierni, czystego serca, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, którzy wprowadzają pokój, Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».
W ten sposób Jezus swoim słuchaczom uświadamiał, że szczęście NIEBA zaczyna się już z tu na ziemi. Błogosławieni – to ludzie szczęśliwi. Nasze szczęście zaczyna się, kiedy swoją miłością, pokojem serca, pokorą, czystością, służbą i oddaniem budujemy lepszy świat według Bożego zamysłu.
Dzisiaj radujemy się z całym Kościołem chwałą, Nieba, jaką osiągnęli już święci. Wierzę w świętych obcowanie… - jesteśmy nieustannie w duchowej jedności nie tylko z wierzącymi na ziemi, ale też z tymi, którzy przeszli do wieczności. Radujemy się objawieniem świętego Jana, jakie dane nam było dzisiaj wysłuchać w pierwszym czytaniu z księgi Apokalipsy: ujrzałem wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie Bogu naszemu, Zasiadającemu na tronie, i Barankowi».
Z pokorą i wdzięcznością dziękujemy dzisiaj za dar nieba jaki oferuje nam Jezus - Baranek, który ten dar nam wysłużył. Nie ma wspanialszego daru. Dlatego Jezus w przypowieści mówi – kupiec pereł, gdy spotkał ten dar sprzedał wszystko aby kupić tę jedyną perłę. A perłą tą jest nasze odkupienie. Czuwajmy zatem, aby skarbu tego nie zgubić, aby skarbu tego nie utracić przez grzech.
Święta Maryjo Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej.
Ukochani, bezpośrednio po Mszy udajemy się na cmentarze – historyczny i grzebalny. Są tak blisko siebie, że obejmujemy je stacjami modlitewnymi, przewidzianymi na dzień dzisiejszy, polecając Bogu wiernych zmarłych z różnych okresów historycznych, różnych stanów i pełnionego w ziemskim życiu powołania.
Przywołaliśmy w naszym rozważaniu, pierwszą z świętych, jaką jest Najświętsza Maryja Panna – Matka Zbawiciela, a jednocześnie nasza duchowa Matka – przewodniczka na drodze do nieba.
Matczyne Serce Maryi nie poprzestaje na ukazywaniu nam nieba, ale przypomina i przestrzega przed jego utratą, i mówi też o rzeczywistości piekła, potępienia.
W Fatimie objawiając się dzieciom - prosiła dzieci o modlitwę i ofiary za nawrócenie grzeszników.
W lipcu 1917 r - daje dzieciom wizję piekła: "Wy widzieliście piekło, miejsce dokąd idą dusze biednych grzeszników – zwraca się do dzieci …
Uczy dzieci modlitwy: - O mój Jezu, przebacz nam nasze winy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba, dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.
W dniu dzisiejszym Kościół przypomina nam w duchu prawdy o Świętych Obcowaniu o rzeczywistości czyśćca, gdzie przebywają dusze zmarłych wiernych w oczekiwaniu na pełne zjednoczenie z Bogiem.
Aby nieść dar uczynków miłosierdzia dla dusz czyśćcowych spieszymy dzisiaj i w najbliższe dni listopadowe na cmentarze nie tylko z kwiatami, które składany na grobach, ale spieszymy z darem miłosierdzia, to znaczy naszej modlitwy, naszych czynów pokutnych ofiarowanych w intencji zmarłych, jako dar pokutny, ułatwiający odpokutowanie za grzechy tym zmarłym, którym zabrakło czasu w ziemskim życiu, albo tego czasu nie wykorzystali celem odpokutowania za popełnione grzechy.
I wreszcie na koniec dodajmy – zabrakło by nam roztropności, gdybyśmy chcieli innym pomagać osiągnąć szczęście wieczne, a sami dla siebie o szczęście wieczne nie zabiegali. Gdybyśmy świadomi grzechu, nie chcieli zerwać z grzechem, gdybyśmy w grzechu trwali, gdybyśmy nawrócenie odkładali na później.
Niech ta przestroga, którą dzisiaj daje Kościół całemu światu przez uroczystość Wszystkich Świętych, zostanie przez nas przyjęta z pokorą i wdzięcznością , w trosce, aby miejsce, które w domu Ojca przygotował Jezus także dla nas, nie pozostało puste. Amen.
Ze względu na bezpośrednią bliskość Cmentarza Historycznego i Cmentarza Grzebalnego; pierwsza stacja rozpoczyna się od modlitw za ofiarami wojen na Cmentarzu Historycznym.
