V Dzień Papieski celebrowany był w szkole i z wiernymi w kościele. Kilka szczegółów z Dnia Papieskiego - w galerii zdjęć.

Powrót

Dzień Papieski 2005

 

            Przy współpracy z nauczycielami i uczniami zorganizowałem Dzień Papieski 15 – 16. X. 2006 r., Scenariusz zrealizowany był zarówno w szkole dla uczniów i nauczycieli, jak i w kościele dla ogółu wiernych. (Tekst w pliku „DzieńPapieski2005Scenariusz”. Dokumentacja zdjęciowa w pliku „Dzień Papieski 05”).

 

Dzień Papieski 16.X.2005 r.

 

Program:

 

Hymn Gaude Mater Polonia…

Julisz Słowacki – POŚRÓD NIESNASEK… wiersz na role

Piosenka – Czy wy wiecie, że my mamy paieża

 

Życiorys papieża

18.V.1920 Urodziny Karola Wojtyły

WADOWICE… piosenka melodia i tekst śpiewany – słowa

Ministrant

Śmierć matki

Nad twoją białą mogiłą – wiersz

 

Konferansjerka – 2 osoby c.d życiorysu

 

Wojna – śmierć brata

1940 Kamieniołomy

Śmierć ojca

1942 . tajne Seminarium Duchowne

Swięcenia kapłańskie

Niegowić

Rzym

16.X … papieżem J.P.II

 

Muzyka Taki duży taki mały może świętym być

 

Popularność Ojca Świętego

Anioł Pański

Młodzież, Dzieci

Piosenka: Nie boję się….

BARKA……………….

Żyć ideą

Wspomnienia dzieci i młodzieży

Postanowienia

Prezentacja prac poświęconych Ojcu Świętemu…..

 

+++

Scenariusz ten najpierw był zrealizowany w szkole dla uczniów i nauczycieli a następnie w kościele dla ogółu wiernych.

 

 

 

DzieńPapieski2005Scenariusz

 

Montaż słowno - muzyczny, przygotowany przez gimnazjalistów.

16.X.2005. V Dzień Papieski.

Opracował ks. Roman Deszcz;

(Znaczna część materiału ze scenariusza przygotowanego przez szkołę w Brzeźnicy).

 

 

Wprowadzenie.

 

            Dzień Papieski obchodzony jest od 2001 r. z inicjatywy Episkopatu Polski, dla uczczenia posługi na Stolicy Apostolskiej naszego Wielkiego Rodaka, Jana Pawła II.

 

            Obchody te przebiegają w czterech wymiarach: intelektualnym, duchowym, artystycznym i charytatywnym.

 

            Wymiar intelektualny

 

            W całej Polsce organizowanych jest kilkadziesiąt seminariów naukowych i paneli dyskusyjnych, których tematem jest nauczanie Jana Pawła II. Mają one na celu przybliżyć wiernym treści nauczania Ojca Świętego i poszerzać wiedzę o Jego pontyfikacie.

 

            Wymiar duchowy

 

            Dzień Papieski jest przede wszystkim dniem duchowej łączności z Ojcem Świętym i modlitwy w Jego Intencji. Dzień Papieski przeżywany tego roku jednoczy nas duchowo z Janem Pawłem II już w domu Ojca i z papieżem Benedyktem XVI na stolicy Piotrowej w Rzymie. W całej Polsce w niedzielę poprzedzającą Dzień Papieski odczytywany jest list pasterski Konferencji Episkopatu Polski. Odprawiane są Msze św. w int. Jana Pawła II, obecnie w intencji beatyfikacji i kanonizacji. Głoszone są homilie, poświęcone nauczaniu Jana Pawła II. W wielu parafiach odprawiane są nabożeństwa i apele, a także nocne czuwania połączone z medytacją tekstów papieskich.

 

            Wymiar artystyczny

 

            W Wigilię Dnia Papieskiego na Zamku Królewskim w Warszawie Fundacja wręcz jedne z najbardziej prestiżowych nagród w Kościele Katolickim – nagrody TOTUS. Dniowi Papieskiemu towarzyszy także kilkadziesiąt innych dużych wydarzeń artystycznych zarówno o zasięgu lokalnym jak i ogólnopolskim. Zwieńczeniem jest Koncert Galowy w Teatrze Wielkim w Warszawie. Dzień Papieski wykracza też poza granice Polski. Do obchodów włączają się polskie parafie i Polonia m.in. z Australii, stanów Zjednoczonych, Francji ,Niemiec, wielkiej Brytanii czy Kazachstanu.

 

            Wymiar charytatywny

 

            Odpowiedzią na wezwanie Ojca Świętego do solidarności z ubogimi jest organizowana tego Dnia publiczna zbiórka pieniędzy pod hasłem „Dzielmy się miłością”, w której corocznie udział bierze blisko 100 tys. wolontariuszy: ministrantów, harcerzy, młodzieży i dorosłych z różnych środowisk wchodzących w skład Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Dnia Papieskiego. Zebrane w ten sposób środki przeznaczone są  na fundusz stypendialny Fundacji, która przyznaje stypendia najbardziej uzdolnionym gimnazjalistom, licealistom, pochodzącym z wiosek i małych miast. W ten sposób, każdy może włączyć się w budowę „Żywego pomnika” Janowi Pawłowi II.

 

 

            Przewodnicząca Samorządu Szkolnego.

           

            Dla poznania i zgłębienia nauczania Jana Pawła II i Jego działalności, w naszej szkole i Podstawowej i Gimnazjum  zrobiono wiele. Choćby w ostatnich latach uczniowie  zwiedzili  wystawę w Tarnowie poświęconą Ojcu Świętemu z okazji 25-lecia Pontyfikatu.

           

            Uczniowie byli na tzw. „Falklandach” w Tarnowie, gdzie Ojciec Św. Jan Paweł II beatyfikował Karolinę Kózka. W miejscu, gdzie Ojciec Święty  spotkał się z milionem Polaków.

 

            W pielgrzymce do Starego Sącza stanęliśmy na ołtarzu polowym, w miejscu, gdzie  Ojciec św. sprawował Eucharystię i kanonizował błogosławioną Kingę.

 

            Uczniowie brali udział w konkursie szkolnym. Prace były poświecone Ojcu świętemu, były to rysunki, albumy, a także wiersze poświęcone Ojcu Świętemu.

 

            Klasy poszczególne opracowywały gazetki ścienne ukazujące osobowość Papieża Jana Pawła II, i Jego działalność.

 

            Przeżycia związane ze śmiercią i pogrzebem Ojca świętego, uczniowie także opisali i zebrane zostały w osobny album.

 

            Uczniowie wzięli udział w nabożeństwach żałobnych w intencji Ojca świętego.

 

            Kolejne nasze przeżycia związane są z Dniem Papieskim.

            Zapraszamy do wysłuchania montażu słowno muzycznego przygotowanego pod kierownictwem naszych nauczycieli. Niech to będzie nasz skromny wkład w obchody V Dnia Papieskiego w naszej Ojczyźnie. Niech tych kilka refleksji przygotuje nas do głębszego przeżycia Mszy św. w intencji beatyfikacji i kanonizacji Ojca świętego Jana Pawła II.

 

 

+++++++++++++++

 

Śpiew: Gaude Mater Polonia.

 

Gaude Mater Polonia!

Ciesz się Matko Polsko, tak sławnych synów rodząca!

Króla kólów

I najwyższego Pana wielkość

Uwielbiaj chwałą przynależną. …

 

            Te słowa hymnu, ku czci biskupa krakowskiego, św. Stanisława Szczepanowskiego, męczennika, broniącego ładu moralnego w Królestwie Polskim, za czasów Bolesława Śmiałego, rozbrzmiewają od wieków w naszej Ojczyźnie, sławiąc wielkich synów i córy tej ziemi, którzy przynosili jej chlubę nie tylko w kraju, ale Europie i na całym świecie.

 

            Wierni tradycji naszych przodków, powtarzamy te słowa dzisiaj, składając hołd Janowi Pawłowi II, który już dziś patrzy na nas z okna Ojca niebieskiego.

            Te słowa hymnu brzmią tym wymowniej, gdy uświadomimy sobie, że zanim Kardynał Wojtyła, został papieżem, zasiadał na tronie św. Stanisława Biskupa Stanisława, jako biskup krakowski, jako następca Świętego Stanisława - biskupa męczennika.

 

            Jesteśmy dumni i szczęśliwi, że imię Papieża Polaka jest na ustach wiernych całego świata i że powszechnym jest wołanie wiernych o jego beatyfikację i kanonizację.

 

Wiersz Juliusza Słowackiego: „Wybór papieża”

 

                        Pośród niesnasków – Pan Bóg uderza…

 

Pośród niesnasków – Pan Bóg uderza

W ogromny dzwon,

Dla Słowiańskiego oto Papieża

Otwarty tron.

Ten przed mieczami tak nie uciecze

Jako ten Włoch,

On śmiało jak Bóg pójdzie na miecze;

Świat mu – to proch.

 

Twarz jego, słońcem rozpromieniona,

Lampą dla sług,

Za nim rosnące pójdą plemiona

W światło – gdzie Bóg.

Na jego pacierz i rozkazanie

Nie tylko lud –

Jeśli rozkaże – to słońce stanie,

Bo moc – to cud.

On się już zbliża – rozdawca nowy

Globowych sił,

Cofnie się w żyłach pod jego słowy

Krew naszych żył;

W sercach się zacznie światłości Bożej

Strumienny ruch,

Co myśl pomyśli przezeń, to stworzy,

Bo moc – to duch.

 

A trzeba mocy, byśmy ten Pański

Dźwignęli świat…

Więc oto idzie  - Papież Słowiański,

Ludowy brat…

Oto już leje balsamy świata

Do naszych łon,

Hufiec aniołów – kwiatem umiata

Dla niego tron.

On rozda miłość, jak dziś mocarze

Rozdają broń,

Sakramentalną moc on pokaże,

Świat wziąwszy w dłoń.

 

Gołąb mu słowa – słowem wyleci,

Poniesie wieść,

Nowinę słodką, że Duch już świeci

I ma swą cześć;

Niebo się nad nim – piękne otworzy

Z obojgu stron,

Bo on na tronie stanął i tworzy

I świat – i tron.

On przez narody uczyni bratnie,

Wydawszy głos,

Ze duchy pójdą w cele ostatnie

Przez ofiar stos.

Moc mu pomoże sakramentalna

Narodów stu,

że praca duchów – będzie widzialna

Przed trumną tu.

 

Wszelką z ran świata wyrzuci zgniłość,

Robactwo – gad,

Zdrowie przyniesie – rozpali miłość

I zbawi świat.

Wnętrza kościołów on powymiata,

Oczyści sień,

Boga pokaże w twórczości świata, jasno jak w dzień.

 

            Ten zdumiewający wiersz Juliusza Słowackiego, z którego pochodzą cytowane strofy, długo nie budził większego zainteresowania, ale oto po niespełna półtorawieczu tajemnicza wizja poetycka, można powiedzieć prorocka, tak ufna w moc słowiańskiego papieża, jako zgoła wybawcy świata pośród niesnasków, nabrała nie tylko marzycielskiego istnienia. Po latach spełniły się słowa poety.

 

Piosenka: „Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią?”

Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią

Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią

Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią

Świątynią, w której mieszka Święty Duch.

            Pełni mocy, potęgi i chwały.

            Pełni mocy, potęgi i chwały.

            Pełni mocy, potęgi i chwały

            Świątynią, w której mieszka Święty Duch.

 

Czy wy wiecie, żeśmy mieli papieża (3x)

Papieża, w którym mieszkał Święty Duch.

            Pełni mocy, wdzięczności i chwały (3x)

            Papieża, w którym mieszkał Święty Duch.

 

Czy wy wiecie, że pochodził z Wadowic (3x)

Z Wadowic, które teraz sławne są.

            Pełni mocy, wdzięczności i chwały (3x)

            Papieża, który dla nas świętym jest.

 

            Kiedy 18 maja 1920 roku w Wadowicach przyszedł na świat chłopiec, któremu na chrzcie św. dano imię Karol – nikt jeszcze wtedy nie wiedział, ze to On będzie następcą Świętego Piotra. Bóg w szczególny sposób umiłował to dziecięce serce i przeznaczył do wypełnienia WIELKIEJ MISJI w KOŚCIELE.

 

Piosenka „Wadowice”.

 

            Upływał czas, a Karol wzrastał w „mądrości u Boga i u ludzi”. Kochał wszystko, co dobre i piękne. Każdy dzień rozpoczynał na chwałę Pana, służąc do Mszy  Świętej w swoim kościele parafialnym. Wcześnie utracił Matkę, ale wierzył, że Maryja otoczy Go opieką i poprowadzi przez trudną drogę życia.

 

Recytacja (podkład muzyczny)

 

Nad Twoją biała mogiłą

Kwitną białe życia kwiaty

O ileż to już było lat bez Ciebie

Przez iluż to laty nad twoją białą mogiłą

Od lat tylu już zamkniętą

Jakby w górę, coś wzniosła

Coś, tak jak śmierć nie pojęta

Nad Twoją białą mogiłą

O Matko zgasłe kochanie

Za całą synowską miłość

Modlitwa – daj wieczne odpoczywanie

 

Jaka była młodość Karola? …

- ciężka praca

- nauka

- zamiłowanie do literatury i teatru, a przede wszystkim do języka.

Karol Wojtyła uczył się na pamięć „Pana Tadeusza”, grał w „Kordianie”, ale największy wpływ wywarł na niego Cyprian Kamil Norwid.

 

Wiersz „Pielgrzym”

Nad stanami jest stanów – stan,          

Jako wieża nad płaskie domy

Stercząca w chmury …

 

Wy myślicie, że i ja nie Pan,

Dlatego że dom mój ruchomy

Z wielbłądziej skóry…

 

Przecież ja – aż w nieba łonie trwam,

Gdy ono duszę ma porywa,

Jak piramidę!

 

Przecież i ja – ziemi tyle mam,

Ile jej stopa ma pokrywa,

Dopokąd idę! …

 

            W Polsce rozpoczął się hitlerowski terror. We wrześniu 1940 roku Karol Wojtyła podjął pracę w kamieniołomach. Była to harówka. Okrucieństwa wojny i śmierć ojca tak pogłębiły religijność, że na początku 1942 roku Karol Wojtyła wyraził wobec arcybiskupa Adama Sapiehy pragnienie zostania duchownym.  1 listopada 1946 roku Karol Wojtyła otrzymał święcenia kapłańskie. Jako kapłan nie rezygnował z uprawiania sportu, górskich wspinaczek, wypraw rowerowych. Pierwszą duszpasterską placówką była podkrakowska wieś Niegowić.

            Niedługo później wyjechał na studia do Rzymu, do miasta, które stanie się Jego miastem.

            28 września 1958 roku otrzymał sakrę biskupią,

            w 1963 roku został arcybiskupem,

            a w roku 1967 papież Paweł VI mianował go Kardynałem.

 

Scenka: „Gazda”…  lub anegdota o papieżu w górach…

 

            Po niespodziewanie krótkim pontyfikacie Jana Pawła I, Karol Wojtyła został 16 października 1978 roku wybrany papieżem. Podczas uroczystości objęcia Urzędu przybrał imię Jan Paweł II.

 

Piosenka: Taki mały, taki duży”.

 

            Wkrótce Ojciec Święty Jan Paweł II był już bardzo popularny oraz uwielbiany przez wszystkich, czemu dawali wyraz zgromadzeni na placu Świętego Piotra w cotygodniowej modlitwie Anioł Pański. Świat coraz bardziej poznawał i akceptował oryginalność nowego papieża.

 

            Nie ma drugiego człowieka na świecie, który by podobnie jak Papież zgromadził wokół siebie tylu młodych ludzi. Garnęły się do Niego również dzieci, które dostrzegały w Nim kogoś bliskiego, traktowały Go jak Swojego Ojca. 

 

Piosenka: „Nie boję się”.

 

            Pontyfikat Jana Pawła II trwał prawie 27 lat. Sam Papież powiedział: „przesiadłem się z kajaka na Łódź Piotrową”. My płynęliśmy z Nim przez wszystkie te lata i dzisiaj, chociaż

zmienił się sternik, płyniemy dalej, bo Jan Paweł II, tego właśnie by sobie życzył.

 

Piosenka „Barka”.

 

            Ojciec Święty całym swoim życiem szukał prawdy, poznawał ją, i żył według niej. Jego radością było dzielić się prawdą, przekazywać prawdę o człowieku. Swoim życiem, nauczaniem , czynami, tłumaczył ewangelię na język zrozumiały współczesnemu człowiekowi., w ten sposób docierał i do naszych dziecięcych serc. 

 

            Oto kilka refleksji uchwyconych na żywo, bezpośrednio po śmierci Ojca Świętego.

            (Odczytane będą wypowiedzi uczniów).

 

            Sposobem przekazywania Ewangelii swoim i stylem życia Ojciec Święty pobudzał nas do lepszego życia. (uczniowie odczytują podejmowane postanowienia bezpośrednio po śmierci papieża) po czym następuje końcowe stwierdzenie:

 

            Takie oddziaływanie pontyfikatu Jana Pawła II w sercach naszych, jest znakiem Jego świętości. Dziękujemy wszystkim za wspólne przeżycie tych kilkudziesięciu minut. 

 

Hymn "Gaude Mater Polonia"

 

       Gaude Mater Polonia jest hymnem ku czci biskupa krakowskiego (1072 - 1079), św. Stanisława Szczepanowskiego. W oryginale pieśń ta zanotowana jest w jednogłosie, w czasach późniejszych pieśń tę na cztery głosy opracował Teofil Klonowski, autor zbioru pieśni chóralnych pt. Szczeble do nieba. Cały utwór liczy 11 zwrotek, w których opowiedziane jest męczeństwo Świętego oraz cuda jakie miały miejsce za jego przyczyną.

 

(Wincenty z Kielczy)

Gaude, mater Polonia.
Prole fecunda nobili,
Summi Regis magnalia
Laude frequenta vigili.

Cuius benigna gratia,
Stanislai Pontificis
Passionis insignia
Signis fulgent mirificis.

Hic certans pro iustitia,
Regis non cedit furiae;
Stat pro plebis iniuria
Christi miles in acie.

Tyranni truculentiam,
Qui dum constanter arguit,
Martyrii victoriam
Membratim caesus meruit.

Novum pandit miraculum
Splendor in sancto ceritus,
Redintegrat corpusculum
Sparsum caelestis medicus.

Sic Stanislaus pontifex
Transit ad caeli curiam,
Ut apud Deum opifex
Nobis imploret veniam.

Poscentes eius merita,
Salutis dona referunt:
Morte praeventi subita
Ad vitae potum redeunt.

Cuius ad tactum anuli
Morbi fugantur turgidi;
Ad locum sancti tumuli
Multi curantur languidi.



Surdis auditus redditur,
Claudis gressus officum,
Mutorum lingua solvitur
Et fugatur daemonium.

Ergo, felix Cracovia,
Sacro dotata corpore
Deum, qui fecit omnia,
Benedic omni tempore.

(Przekład - Leopold Staff)

O ciesz się, Matko-Polsko, w sławne
Potomstwo płodna! Króla królów
I najwyższego Pana wielkość
Uwielbiaj chwałą przynależną.

Albowiem z Jego łaskawości
Biskupa Stanisława męki
Niezmierne, jakie on wycierpiał,
Jaśnieją cudownymi znaki.

Potykał się za sprawiedliwość,
Przed gniewem króla nie ustąpił:
I staje żołnierz Chrystusowy
Za krzywdę ludu sam do walki.

Ponieważ stale wypominał
On okrucieństwo tyranowi,
Koronę zdobył męczennika,
Padł posiekany na kawałki.

Niebiosa nowy cud zdziałały,
Bo mocą swą Niebieski Lekarz
Poćwiartowane jego ciało
Przedziwne znowu w jedno złączył.

Tak to Stanisław biskup przeszedł
W przybytki Króla niebieskiego,
Aby u Boga Stworzyciela
Nam wyjednać przebaczenie.

Gdy kto dla zasług jego prosi,
Wnet otrzymuje zbawcze dary:
Ci, co pomarli nagłą śmiercią,
Do życia znowu powracają.

Choroby wszelkie pod dotknięciem
Pierścienia jego uciekają,
Przy jego świętym grobie zdrowie
Niemocnych wielu odzyskuje.



Słuch głuchym bywa przywrócony
A chromy kroki stawia raźno,
Niemowom język się rozwiązał,
W popłochu szatan precz ucieka.

A przeto szczęsny ty, Krakowie,
Uposażony świętym ciałem,
Błogosław po wsze czasy Boga,
Który z niczego wszystko stworzył.

 

Piosenka: „Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią?”

 

Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią

Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią

Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią

Świątynią, w której mieszka Święty Duch.

            Pełni mocy, potęgi i chwały.

            Pełni mocy, potęgi i chwały.

            Pełni mocy, potęgi i chwały

            Świątynią, w której mieszka Święty Duch.

 

Czy wy wiecie, żeśmy mieli papieża (3x)

Papieża, w którym mieszkał Święty Duch.

            Pełni mocy, wdzięczności i chwały (3x)

            Papieża, w którym mieszkał Święty Duch.

 

Czy wy wiecie, że pochodził z Wadowic (3x)

Z Wadowic, które teraz sławne są.

            Pełni mocy, wdzięczności i chwały (3x)

            Papieża, który dla nas świętym jest.

 

Sobota 15.10.2005.

Godz. 20.00 Różaniec w intencji beatyfikacji i kanonizacji Ojca św. Jana Pawła II.

Po różańcu wieczornica, „Jan Paweł II Orędownik Prawdy”, z przerwą na Apel Jasnogórski o godz. 21.00.  Zakończenie wieczornicy modlitwą o beatyfikację o 21.37. Przynosimy znicze.

 

Niedziela 16.10.2005.

Godz. 9.00. Montaż słowno muzyczny w nawiązaniu do życiorysu Jana Pawła II. przygotowany przez uczniów z Gimnazjum.

9.30 Msza św. w int. beatyfikacji i kanonizacji Jana Pawła II.

14.15 – 15.00 Różaniec z recytacją Tryptyku Rzymskiego Jana Pawła II.

 

 

 

+++

 

 

Wieczornica.

Scenariusz wieczornicy z okazji Dnia Papieskiego A. D. 2005

Jan Paweł II – Orędownik Prawdy

(zarys)

(Ten materiał był tekstem wyjściowym do opracowania wieczornicy w kościele w Korzeniowie.)

 

Uwagi wstępne.

 

Poniższy materiał należy traktować jako otwartą propozycję do przepracowania z uwzględnieniem czasowych i miejscowych uwarunkowań. Jego realizacja jest możliwa zarówno w niedzielę, 16 października jak i w sobotę, wigilię Dnia Papieskiego. W sobotni wieczór należałoby wyeksponować sam moment przejścia Jana Pawła II do Domu Ojca. W zależności od tego, czy program odbywa się w kościele, przy pomniku, w sali czy na ulicy, zaleca się wzbogacenie go o dodatkowe elementy modlitewne czy artystyczne. Jako roboczą przyjmujemy sytuację, w której początek wieczornicy to godzina 21. 00 ze szczególnym uwypukleniem godziny 21. 37, w której wypadałoby odmówić modlitwę o kanonizację. Trzeba zaznaczyć, że spotkanie może się przerodzić w czuwanie, zwłaszcza gdyby zespoły muzyczne przygotowały dłuższy program modlitewno – muzyczno – artystyczny.

Dzień Papieski to wielkie święto kościelne i narodowe a doświadczenie wskazuje, że jest przeżywane w klimacie przypominającym bożonarodzeniową wigilię. Warto poprosić wiernych, np. w ogłoszeniach parafialnych tydzień wcześniej, aby udekorowali okna swoich domów emblematami Stolicy Apostolskiej oraz wizerunkami Jana Pawła II i Benedykta XVI (Dzień Papieski w swoich założeniach jest modlitewną łącznością z Ojcem Świętym i Stolicą Apostolską). Dekoracje różnych obiektów związanych z Janem Pawłem II, w tym umieszczenie flag papieskich i narodowych można połączyć z iluminacją. Prosimy wiernych aby w czasie wieczornicy trzymali w rękach zapalone świece. Jeśli Duszpasterze uznają za stosowne można zaproponować np. młodzieży, aby w swoim ubraniu uwzględniła kolory: niebieski i żółty – symbolizujące w tym momencie Stolicę Apostolską. Sensowne wydaje się również przygotowanie wstążek wraz z agrafkami w/w kolorach, które przed wieczornicą można by rozdać wiernym aby umieścili je na swoich ubraniach.

Powinniśmy zadbać o to, aby Dzień Papieski, w tym spotkanie wieczorne, nie miało wyłącznie charakteru wspomnieniowego lecz zawierało pochylenie się nad papieskim nauczaniem w odniesieniu do aktualnych problemów życia. Po odczytaniu papieskich myśli wydaje się słuszne w którymś momencie (być może kilka razy) syntetyczne skomentowanie ich przez duszpasterza, krótka homilia, aktualizacja problematyki w realiach danej wspólnoty wierzących z uwzględnieniem elementów etycznych i konkretnego zaangażowania. Gestii Duszpasterzy pozostawiamy ewentualny wybór tekstów spośród tych, które zostały podane, z możliwością uzupełnienia o inne, pasujące do tematu. W zależności od koncepcji Dnia Papieskiego w parafii można włączyć w wieczornicę Różaniec albo inne nabożeństwo. Ostatecznie kwestia doboru śpiewów zostaje powierzona chórom, scholom i zespołom muzycznym. Istotne wydaje się takie dobranie pieśni, aby eksponowały temat prawdy we wszystkich wymiarach. W scenariuszu podajemy jedynie propozycje korespondujące z tekstami.

 

 

Przebieg.

 

  1. Odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego z zaznaczeniem, że w Dniu Papieskim łączymy się duchowo z Następcą Świętego Piotra – papieżem Benedyktem XVI. Matce Bożej polecamy Ojca Świętego i jego dzieło.
  2. Słowo wstępne: (wypada aby w tych lub podobnych słowach przekazał je wiernym kapłan)

Jan Paweł II w swoim nauczaniu wiele miejsca poświęcał zagadnieniu prawdy. W zasadzie całe jego życie było poszukiwaniem prawdy. Ojciec Święty przekonywał, że istnieje jedna i obiektywna prawda. Jeśli prawd byłoby wiele, wtedy wzajemnie by się wykluczały i oznaczałoby to, że de facto prawdy obiektywnej nie ma. Efektem takiego postawienia sprawy byłyby: wszechogarniający chaos, relatywizm, dekadencja i anarchia zakończona totalnym smutkiem i rozpaczą. Obraz iście apokaliptyczny. Papież całkowicie i definitywnie nie zgadzał się z podobnymi poglądami, które były lansowane nawet przez liczące się autorytety. Zgodnie z wielowiekową Tradycją Kościoła cierpliwie i z miłością przekonywał, że dzięki zbawczemu działaniu Boga i współpracy człowieka można z nadzieją patrzeć w przyszłość świata. Jako Orędownik Prawdy bezinteresownie wstawiał się za nią wszędzie tam, gdzie była zagrożona, fałszowana czy niszczona. Przede wszystkim przekonywał świat i każdego z nas, że prawda ma swój blask i siłę, że jest najwyższą wartością i ma uszczęśliwiającą, zbawczą moc. Jej fundamentem jest Jezus Chrystus. Zbliżając się do Niego zbliżamy się do źródła Prawdy o sobie i sensie życia, o treści i celu naszej egzystencji. To On przekonywał, że Prawda nas wyzwoli. Można zatem utożsamiać znalezienie prawdy z samym zbawieniem, pod warunkiem, że Prawdę napiszemy wielką literą. Jezus Chrystus przynosi bowiem Prawdę, więcej, sam jest Prawdą wyzwalającą człowieka. Każdego człowieka i całego człowieka. Jego Ewangelia oświeca naszą egzystencję, odpowiada na fundamentalne pytania z nią związane. Jest to szczególnie istotne, gdyż nieumiejętność i jednocześnie niemożliwość samodzielnego rozwiązania istotnych problemów życia, lub kierowanie się jedynie ludzką, przyrodzoną mądrością bez odniesienia do Chrystusa sprawia, że człowiek zaczyna się miotać oraz za ostateczne uznaje odpowiedzi cząstkowe, które powodują narastanie wewnętrznego napięcia i zwielokrotnioną niezgodę na własne życie. A właśnie Papież do końca swoich długich dni przekonywał, że nawet w tak wielkich niedogodnościach starości jego życie „jest ustawione” na TAK dla Boga, ludzi i świata. Miał w sobie ogromny pokój i zgodę bez cienia buntu czy rezygnacji. Jak wszyscy widzieliśmy, owymi ewangelicznymi wartościami, tak przez wszystkich upragnionymi, napełniał się Ojciec Święty na stałej, wytrwałej i głębokiej modlitwie przed Najwyższym. Zatem poszukiwanie prawdy jest jednocześnie zaproszeniem do doskonalenia modlitwy zarówno osobistej jak i wspólnotowej, jest propozycją kontemplowania oblicza Chrystusa, jest wreszcie zachętą do czytania Pisma Świętego. Oddajmy głos Ojcu Świętemu, który w encyklikach Redemptor hominis oraz  Fides et ratio napisał:

 

(dobrze byłoby, gdyby teksty poniższe (wszystkie lub tylko wybrane) odczytali odpowiednio przygotowani wierni; po każdym tekście zaleca się chwilę medytacji w milczeniu; atmosferę refleksji pomoże „zbudować” cicha, koniecznie instrumentalna muzyka odtwarzana w tle)

 

  1. Śpiew: Zjednoczeni w Duchu
  2. Odczytywanie tekstów Papieskich.

Zegar

Licznik

Liczba wyświetleń strony:
12123

Sonda

Czy zamieszczone treści na stronie parafialnej są dla CIEBIE interesujące: - TAK NIE

tak

nie


Polecamy strony

    Dźwięk

    Brak pliku dźwiękowego

    Święta

    Czwartek, Wielki Tydzień
    Rok B, II
    Wielki Czwartek

    Wyszukiwanie

    Statystyki

    Brak własnych statystyk